kelimeler çaresiz
odamın loşluğuna hapis
masa lambasının ışığına esir kağıtta ararken seni kahveyle sarhoş zihnimden dökülenleri yazmak kalemime düşüyordu gece eksik tanımlar karanlık, yüreğimden akıyor mürekkep kağıda kağıt ıslak yazılar dökülüyor kağıttan tutamıyorum kelimeleri aşkım sığmıyor kelimelere sonra pes ediyorum ben çaresiz kelimeler çaresiz.. |