ordaydın..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Biliyorum ordasın/kızgın ve kırgın
ve bil ki sevgili; senin kadar güzel değil hüzünler/pişmanlıklar/kırgınlıklar ve ben üzgünüm!! ve sen hala güzelsin..mavi bir deniz..martıların sesleriyle duvarların ve yüreğinin içinde..rengini koyduğun denizine b/akarken uzaklardan içime..gözlerine yatırarak yıldız tozlarını ve parmak ucundan bir dilek kayarken avuç içlerine..sokağın en ücra köşesindeki silik ışıkların altında..cemalinin/ay’la kesiştiği yerde/güzelsin.. sevdiğimsin.. (...) önce su/ya sonra kum/a akarken parmak uçlarımdan sen arabesk iplerine sarılmıştı saçlarının her bir teli ki sorgusu cevapsız bir gövdeydi bu ve dokunduğumda batardı dikenli çekirdekleri hangi ruh kabullenebilirdi kumdan kaleleri kartondan gemileri camdan yapılmış kalpleri soluğun ciğerlerimin duvarına dayanmışken nasıl müsade edebilirdim nefessiz üflemene sordum ıslak kıyılarından geçerken ıssız kasabalarında zordum izlerimi bırakarak yollara ve beklentilerim takılarak ağaçlara sarkarken budaklarından kırarak kanatlarımı sordum ki dişlerimle alt dudağımı ne vakit kanatsam yıldız tozları yağarken gökten ormanlar gökyüzüyle sevişirken hasretim kasıklarında sen bilirdim ki ordaydın... (...) |
Kalemine yüreğine sağlık
Yürek sesin hiç dinmesin............Saygılar selamlar