MANOLYAM
’Onca şarkı dinliyorum .Benim seni dinlerken düşündüğüm gibi
sen de beni düşün hayal et istiyorum..’ Canımm.. Bilirm seninde beni düşündüğünü Bilirim. Bilirim içten yandığını Bilirim. Bilirim sevgilim, gün boyu zamanda kaybolup gittiğini. Bilirim canım gülerken, konuşurken ,gözlerinin daldığında Yanan yüreğinde benimle olduğunu . Bilirim Kar yağanda, yağmur yağanda O sessiz pencerenden Dışarıyı izlerken ; Kar tanelerinde Dalıp gittiğini. kar taneleri arasında kaybolduğunu bilirim sevgilim. Bilirim ki ; Yağmur yağanda, Yağmur un sesinde Sesimi aradığını . Yere düştüğünde yağmur taneleri, Çıkan seste , Benim sana seslendiğimi , Haykırdığımı düşünürsün. Sen de bil sevgilim Sende bil ki ! Rüzgar eser ya hırçın hırçın Bazen sam yelinde , Bazen de fırtınayla . Ozamanda ; Ben seni düşünürüm .Sert rüzgarların esişinde Hırçın hırçın esişinde, görürüm senin kızgınlığını .. sam yeli estiğinde, senin gülümsediğin anlarım . Bazen de hava karışık olur ! Bulut’lar döner etrafımda Döner de , işde ozaman da Bilirim ki başın dumanlı olduğunu . Hasretlerde olduğunu , Bazen, geceleri yıldızları izlerim Hava sakin oluşunda . Yıldızlara takılırım. Bak derim ismet ! Şu önde giden yıldız varya ! O, Manolyan Takıl peşine . Takılırım Yıldız gider Ben giderim . Döner dururuz evrende. Zaman su gibi akıp gider Gök yüzünde seni izlerim ....Ama Şu an Sana elimi uzattığımda nasıl tutamıyorsam Gök yüzünde sana uzanıyorum Ama tutamıyorum Sonra yıldızlar silik bir hal alıyor, Gökyüzü başka bir Evren’e dönüşüyor Ufukta mor bir çizgi oluşuyor, Kızıl bir şerit... Gökyüzü ; Rengarenk oluyor Ben seni o renk çünbüşünde arıyorum Sırtım üşüdü Dudakların kupkuru Dışardayım Yağmur yağıyor Havada serin , Ama gün doğanda sen kayboluyorsun sevgilim Sonra .. Orada oluşun beni hayata bağlar ve sabah ın oluşu bile beni senle oluşumdan Ayıramiyor. Canım benim; Korkma yanındayım diyorsun, Hiç korkmam. Korkmuyorum Çünkü ,bilirim Benim Dünyalar güzeli manolyamsın. Sen ; Benim hayat bağım ,canım, cananımsın . Canım , hani varya,! Okyanus ların derin sularının ölçülmezi O hırçın fırtınaların hırçın esişi , Ulaşılmaz dağların sarp yamaçları , Bazen de dalga dalga gökyüzünü saran Bembeyaz bulutlar gibi. Bazen de kırlarda baharda açan renk .renk çiçekler gibi Bazen bakışlarında bir çocuk edası ,bazen duruşunda bir kartal süzülüşü.. Onurunu ,gururunu her şeyden önde tutan. O benim manolyam işte . Öyleki Öyleki Bazen ; Hırçın bir fırtına Bazen ; Ulaşılmaz kaf dağım Bazen,ölçülemez bir değer var ya O benim manolyam işte, Bazen ; bazen de; Hani.. Sam yeli eserde ılgıt ılgıt Ruhumu okşar akşamın karanlığında sessizce , Bazen de; Bembeyaz bir bulut olur örter üstümü Yumuşacık, Sarar tenimi O da benim manolyam işte. İçi nur Yüzü gül , İşde o benim manolyam, Çıçekler vardır Renk ,renk Dolaşırım kırlarda , Aralarında bir gül Birde manolya var Gül benim canım Manolya cananım , Onlarda benim sevdiğim işte, Öyleki Ulaşılması güç Anlaşılması zor bir kadın İşde o benim manolyam Ama ben ; Dünyanın en bahtiyar insanıyın ki, Ben o ulaşılmaza Ulaştım Sert bir rüzgarda olsa, Fırtınada olsa Aşılması olmayan Kaf dağı da olsa Ben manolyama ulaştım Seni seviyorum. Güldüğünde Güneş’in doğuşunu Ağladığında kasırgaların oluştuğunu Üzüldüğünde yanardağların alev aldığını hissettiğim , O benim manolyam işte . Canım ,manolyam benim…. İsmet Kanık |
Güldüğünde Güneş’in doğuşunu
Ağladığında kasırgaların oluştuğunu
Üzüldüğünde yanardağların alev aldığını hissettiğim ,
O benim manolyam işte .
Canım ,manolyam benim….
İsmet Kanık"
Bir tek canin gulusune
Butun Bir Dunya bedeldir aslinda
Selamlar hisseden yureginize
Saygilar kaleminize
.