senden bir hikaye okumak isterdim kesinlikle nimet teyzem benim,bu şiirden bunu anladım :)

sevgim ve saygımla...

yorgun bir şarkı mırıldanıyor camdaki kadın
akşam olmak üzere
ikindi namazı da kılınalı çok olmuş

balıkçılar ağlarını toplamış
son müşteri kasadaki bütün hamsileri almış
belli ki kalabalık bir ailesi var…

hüsnü efendi pencere önünde sedirde yerini almış
her zamanki köşesinde bağdaş kurup oturuyor

tam sigarasını yakıp tellendireceği n ki
daha bir nefes bile çekmemişken sigarasından
cırtlak sesli karısı bağırıyor merdiven başından
belki görmemişti; ama
biliyor elli yıl aynı yastığa baş koyduğu kocasını
tanıyor işte

“yine mi sigara yaktın zaten paraları hep cayır cayır yaktın yıllarca,,

oysa hayat da yorgun
sigara da…

karşı apartmanın camlarını son bir kez parlatmaya çalışan temizlikçi kadın şerife

yorgun şarkısını salıyor camdan
şarkının bu ilk intiharı değildi ki

kapanıyor dükkânların kepenkleri bir bir
akşamın hüznü çöküyor sokağa…

yorgun şarkıyı her akşam aynı yerden geçen demircinin yakışıklı çırağı tutuveriyor
devam ediyor ıslıklarda şarkılar…

çırak daha on beşinde
yakışıklı mı yakışıklı
can yakacağa benziyor

kars’ın kazalarından birinden gelmiş
kalabalık ailesi, iki odalı eve zor sığmışlar
balık istifi gibi…
sabırları yorgun değil
umutlular gelecekten…

istikbal vaat ediyor delikanlı
belki de bütün aileyi kurtaracak
ilk ve son yüze gülen kaderleri olacak
yorgun değil çakı gibi
üstelik yakışıklı…

abi baba korkusu olsa da
bütün o yaştaki yeni yetme kızlar
bilirler onun geçeceği saati
çıkarlar kapı önlerine teker teker…

korkularına rağmen akşam oldu mu
yorgun merdivenlerden inip kapı önünde boy gösterirler

sokağın karşılıklı köhne evleri cumbalı ve iki katlı
İstanbul’un eski semtlerinden biri

istanbul da yorgun
anadolu’yu sırtında taşımaktan yorgun
ama renkli…

gökyüzünde yıldızlar belirgin şimdi
içlerinden biri o da salıverdi aşağıya kendini

demirci çırağının adı selahattin

yorgun istanbul’un taze yüzü
değiştirip adını “emir,, koydular

istanbul’un en ünlü ünü dünyaya yayılan başarılı sinemacısı şimdi
emir çağlayan…

istanbul sevgilisinin kollarında güne gerinerek uyanıyor
okunuyor sabah ezanı

boğaz, haliç, galata ve kız kulesi muhteşem

süleymaniye camiinin nur yüzlü güzel sesli müezzinin sesiyle inliyor her taraf

henüz giyinmemiş ya
istanbul üryan

kapılıyor telaşa
o telaşla feracesini takıveriyor sırtına

yorgun yorgun gülümsüyor
fecrin kızılıyla pembeleşiyor yanaklar…



...


ne güzelsin sen şiir...

teşekkürler...


==================================================== e d i b / a h m e t

yine harikaydı şiir
bayıldım