ÖZLEDİM
Çocukluğum köy kışları geceler
Mum başında islenmeyi özledim Aksilikler haylazlıklar niceler Dayak yeyip uslanmayı özledim Hasret gittim toprağına taşına Soğan kırıp katık etmek aşına Tırmanarak bir tepenin başına Bir ağaca yaslanmayı özledim O dumanlı fırtınalı gençliğim Geceleri ıslık çalıp geçtiğim Soğuk soğuk sularından içtiğim Pınarlarda hislenmeyi özledim. Kar yağıp da kürüdüğüm o damı Yün ipinden çorap ören anamı Buzlanıp da desen tutan o camı Kir tutup da paslanmayı özledim. Bırak Bülbül yaralarım,sızlıyor Ben dertleri,dertler beni izliyor Mazide ki yıllar çok sır gizliyor Yağmurlarda ıslanmayı özledim… (Mustafa Avucu”nun naziresi) Doğru söze, doğru öze ne denir Özlemime özlem kattın kardeşim Hayallerim şaha kalktı deprenir Özlemime özlem kattın kardeşim Yazmışsın bir şiir, özledim diye Bilenlere mana yüklü hediye Hasret çeşmesinden yar diye diye Özlemime özlem kattın kardeşim Mumda islenmeyi, bir güzel dersin Dayak yeyip uslanmayı özlersin Bir ağaca yaslanmayı seversin Özlemime özlem kattın kardeşim Pınarlarda hislenmek mi ne güzel Kir tutarak paslanmak mı ne güzel Yağmurlarda ıslanmak mı ne güzel Özlemime özlem kattın kardeşim Ceyhuni Bülbüle nazire yapar Her bir kelamından hisseler kapar Hele bak yüreğim derinden çarpar Özlemime özlem kattın kardeşim Dayak geçer akçeydi o devirde Sürünürdük hastanede revirde Vukuat işlerdik türlü tevilde Falakada sızlanmayı özledim........İHTİLAL |