ZÜLEYHA
geceydi
ayaz düşüyordu şehre kaldırımlarda bir adam elinde cigara dilinde bir masal züleyhadan kalma... züleyha bir gölge yolunu kaybetmiş züleyha bir türkü telini kaybetmiş züleyha bir şiir dilini kaybetmiş... geceydi yalnızlık düşüyordu şehre köşe başında bir adam içinde bir umut dilinde bir türkü züleyha’dan kalma züleyha bir sevda yusuf’tan kalma züleyha bir acı zindandan öte züleyha bir rüya anlamını kaybetmiş.... "hangi balkondan atsam kendimi hangi ölüm karşılar bedenimi... şimdi hiç bir pişmanlık fayda etmez..." ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |