HER NEFESİMDE SENseni saran dokunan her el mızrak misali saplanır yüreğime dolar gözlerim kirpiklerim ıslanır hüznüm sarmaşık çiçekleri gibi sarar her yanımı işte o zaman buz tutar ellerim düşlerim tükenir sensiz tek başıma kaldığım da yıkılışımı izlerim göz yaşlarını paylaşacağın kimse yoktur yanında dökersin içini yıldızlara feryat edersin gök yüzü haline ağlar suskun kalır şimşekler isyan eder çağlar ve vurur geceye sensizliği işte o an adı geçer yüreğinin dilinden umutla bekleyen düşlerin tutsak kalır sessizliğe yaşıyor cansız bedenim gözümden akan yaşlar boğmadı hala kalbim hazan mağduru sevdamın kavgasında hadi söndür kalbimin yangınlarını söndürebilirsen titreyen kalbimin mısralarından seni çıkarabilsem yazsam ulaşamadığı yıldızlara sana kör düğüm gibi bağlanan sevdam ecelim olur ne çok özlemiş ne çok sevmişim meğer seni uzak duruşunu sessizliğini yüreğini gecenin bir bilinmeyen saatindeyim sen hayat ışığı olup düşersin yüreğime aldığım her nefeste... Refik 06.02.2013 İstanbul |