SONRA
SONRA
Mavi derinlikler, kuşların düşme açısında; Okyanusların yüzey algısı, Beni vurduğunda, Gözlerimde cihetsiz sevda. Nasırlaşmış ellerimde yok olurken çizgiler, Hayatı unutuyorum. Mumyalar yalar rüyalarımı, Tabanca yine ellerinde Ne vakit bir kuş uçsa; Aşka, sevgiye, umuda... Ateşlenir! Geceye ve güneşe dair, Uzanan ellerimiz; bekler... Yıldırım oluşur, aydınlanır yüzler. Koşarak güler çocuklar, Bir demet papatya öper gözlerimi. Artık bahara uyanma vakti, Toprağım asuman olur, Uçarım sarmaladıkça. Dertler geride kalır, Vuslata erdikten sonra. |