Çocukluğuma Geç KaldımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir erkeğin diliyle yaşanmamış çocukluğu...
Hep bir yanım eksik diyorum ya Aldanmayın bir yanım dediğime Öyle çok ki eksik yanlarım Köyümde bıraktım çocuksu düşlerimi Bir sabah çıktığım yolda Umut tarlaları vardı gözlerimde biriktirdiğim Ne zamanki bir tren garında tanıdım babamı Büyüdüm Yüzümde asılı kaldı emanet gülüşlerim Büyüdüğümü sandım kendimi sokaklara atarken İçimde bir çığlık büyüdü benimle birlikte Kıvrıldım hayatın kenarına Soğuktu Üşüdüm Tenim değildi üşüyen Çocukluğumdu Bu yüzden ben her mevsim üşürüm Anne yazmaya başladığımda tanıdım annemi Her kadını sevdim Her kadından nefret ettim biraz İsimleri yoktu Sararmaya başladıklarında Eylül koydum adlarını kadınlarımın Kim bilir kaç eylül bıraktım geride Şiirler yazdım isimsiz kadınlarıma Bir dizesi yeşil Bir dizesi ela Bir dizesi aşk Bir dizesi ayrılık Şiirler biriktirdim yüreğimde Birçok sahibi olan Aslında kimsenin olmayan şiirler Gökkuşağı gibiydi sevdalarım Vurdukça fırça darbelerini Tamamlarım sandım renkleri Farkına vardığımda çoğaltamadım eksik yanımı Anladım ki Ben kendime geç kaldım Anladım ki Ben Çocukluğu yaşamadım Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN) |
görüyoruz şimdi,anarken tatlı anıları.Bu nefis
eserinizi okumak apayrı bir keyifti efendim
kaleminizi tebrik ediyor saygılar sunuyorum..