Bilmeden yürümüşüm,

Bilmeden, yön bilmez bir kuşa yüklemişim ömrü,
Gitti de dönmez, dönmez çocuksu düşlerim.

Gözlerim hala yolda,
Her gün bir yenisini bekler.

Yıllar şöyle dursun
Ömür bitti.
Zaman akıp gitti
Geriye ne kaldı ki?

Bekliyorum.
Al, canım feda, gün gelecek,
Sabrını verecek Huda,
Yılların ne önemi var.
Bekle,
Olmadı gelirim elbet yanına...
.......
Yüreğe düşen bir çiğit gibi sevdaya dairdir o,
Usul usul büyür, gelişir ve yeşerir sinede,
Hayata bakış açısıdır ki olmazsa olmaz,
Yoksa, ömür ecelle sevişir ince bir çizgide,
Yönsüz bir şimendifer.
Kontrolsüz bir rüzgar gibi,
Sürüklenir hayatlar, olmayınca o’

Kimi zaman masumane bir tebessüm,
Kimi yaşlı bir çift göz bırakır ardı sıra,

Kim bilir belki yarın, yarın hiç olmayacak,
Bu mecalsiz, bu yaşlı yorgun dizler tutmayacak,

Asam iki mıhla bir duvara asılır.
Dünyanın kahrı bir karış toprakla üzerime yıkılır.
Yürek taşımaz hayat denen bu yükü,
Neyleyim şimdi.
Gitme kal demek,
Vakit erken demek,
Ne çare...
Heyhat...! beyhude bu figan, beyhude bu feryat.

Bilmezsin, yollar beni çeker,
Bilmezsin yollar beni bekler.
Aklar başıma,
Kargalar çatıma tüneyince...

Söner gözde Aşk denen parıltı,
Başlar yürekte dermansız bir inilti.
Anlarım,
Beni çağırır uzaktaki nihayet.
Bilirim vakit şimdi tamam.


Gitmeliyim artık,
Beklenmez umutlar tükenince...



(yorgunkalem)