soğuk
dışarda kara kış sokaklar beyaz
uzar geceler sabahlarda naz soluğun buz tutar düşer kırılır bıçaktan keskin ama ne ayaz kuşlar kanadını çırpamaz oldu akan su dondu çağlamaz oldu dağlarda bu karı taşırmı bilmem rüzgarda yolunu bulamaz oldu bir fakir aile sobada kağıt bir yanar bir söner ısıtması kıt bebeler açlıktan uyuyamazlar her biri feryatta bir başka ağıt kurtların sesini ninni sanırlar bebeler ne söylesen çok inanırlar anaları erken gitmiş dünyadan baba gelecek o der hep aldanırlar umitsiz bırakma sen kullarını korkutma alma akıllarını kuruyan dallara can veren rabbim önünü bağlama aç yollarını |
gözyaşının dileklerine katılıyorum...