Evlat Acısı
Evlat acısını çekmeyen bilmez
Başına gelenin hiç yüzü gülmez Ayağı dönsede yüreği dönmez Kabristanda kalır ana yüreği Açarsın ellerini ulu mevlaya Feryadın ulaşır arşı alaya Bir kere girsin diyeruyana Gece gündüz yakarırsın mevlaya İsterim her gün rüyama girsin Mevla mekanının cennet eylesin Anan sensiz malı mülkü neylesin Allah mekanını cennet eylesin Tanrim hikmetinden sual olunmaz Feryadım acımdandır isyan sayılmaz Buytugun başım üzerindedir Senin himetineden sual olunmaz |