Kandil Gibi
Kıymet bilmeyene meyil verirsen
Sonunda acınacak hale düşersin Ne gecen bellidir ne de gündüzün Gözleri görmeyen köre dönersin Ateşlerde yanar zavavllı serin Uçan kuştan medet umarsın Ateşler içinde yanar yüreğin Gözleri görmeyen köre dönersin İçinde hasreti gözünde yüzü Acısı unutturur baharı güzü Asla hatırlamaz verdiği sözü Gözleri görmeyen köre dönersin Çöker omuzların tutmaz dizlerin Beklemekten yorgun düşer gözlerin Göç yolunda kaybolan kuşa dönersin Gözleri görmeyen köre dönersin yollarına bakar |