Yok dili Yok düzeni Bir kuyu açar orta yerde Bağlı elin kolun
Gecenin menzili yok
Yok dili Yok düzeni Bir kuyu açar orta yerde Bağlı elin kolun Kuyu başında yavrular ağlar Ah, analar Ah, babalar Vakti gelsin ölümün Terk etsin ağlayış bir hucumda Kucaklara sığmazken yaslar O korku Ürperti Çıksın zerremizden Kalmazken acının adı dilimizde Tadı yüreğimizde |Özgür Özdemir |