TRABZON SEVDALANMASIGökyüzünde iki güneş gördüm ben Trabzon’da doğar batar birisi Denizinden dağlarına bir başka dünya Gönlümüzü tutsak etmiş Yeşiliyle mavisi Şimdi bir dal kırılır uzaklarda Var say ki bir karaymiş dalıdır Unutulmuş düşler dirilir bir bir Hep çocuk kalır bir yanımız Bir tutam düş kanatlarında Bütün martılar Yoroz’dan geçer Selam söyler eşe dosta Eski bir başkent ruhu dolaşır İçimin Uzun Sokaklarında Var say ki Bir Trabzon sokağındasın hayal meyal Yağız delikanlılar sarmış dört yanını Ahu bakışlı kızlarda o nazlı eda Yollara karışmış gençliğin Şu kırmızı kazaklı masum bakışlı Yere sert basan çocuk sensin Yıllar almış hızını Sönmüş mangal yüreğin Felek bırakmış bizi haburalara Bir hiç akşamında bunalırken gün Dursun Reis al demiri Vira uşaklar vira Bu özlem bu karanlıklar bitirecek bizi Zifiri katran üzerimiz O cennet kıyılara yali yali gidelim İstanbul Boğazı’ndan al bizi Karadeniz İhsan TOPÇU (Yaşam Avuçlarımızda Sonsuzveren Gül, 44. s. , 2003) |
"Yaşam Avuçlarımızda Sonsuzveren Gül" kitabınızdaki en sevdiğim şiirlerden birisi,
Br memleket, geçen yıllar, çocukluk ve şimdiki zamana ulaşan yaşam
Ne kadar güzel anlatılmış.
"O cennet kıyılara yali yali gidelim
İstanbul Boğazı’ndan al bizi Karadeniz"
İşte özlem, işte dokunmak uzaktan bile olsa Karadeniz'e
ve
Ne kadar dokunursak dokunalım, hep çocuk kalır bir yanımız...
Sevgim ve saygımla hocam.
Yine çok güzeldi.