DAL PARÇASI
bir nehir akıntısında sürüklenen dal parçasıyım şimdi
ne gitmem gereken yere karar verebılıyorum nede duracağım yeri biliyorum bir kıyıdan diğer kıyıya savuruyor beni her çarpmamda bir parçam daha eksiliyor tutunmak istiyorum bi taşa ama taş tutmak istemiyor beni hoyratça savruluyorum nehrin içinde sanırım dikenlerimden dolayı hiç bir elin beni tutmaması tutanların ise bırakmaları kimseler dokunmak istemiyor bana kimse cesaret edemiyor halbu ki ben batmazdımki beni sıkı sıkı tutan bir ele batmazdım,çünkü yorulmuştum nehirde sürüklenmekten o el için dikenlerimden bile vazgeçmeye razıydım ama olmadı tutmadı hiç bir el beni biliyorum bu nehrin sonu yüksek şelale oradan düşüp parçalanacam artık kimsenin beni tutmasına ihtiyaç duymayacam artık ne benı görecekler,nede dikenlerim yakacak canlarını sadece acı bir hatıra kalacak benden yana ’tutmuştum ben onu ama dikenlerınden korktum attım’ diyecek sonra pişmanlık yakacak belki içlerini,düşünecekler belkide o dala tutunması gereken onlardı dalın tutunmaya ihtiyacı yoktu sen yaşamak için tutunduğun dalı dikeni var diye bırakırmısın hiç? belki şu an sadece dalı kurtarmak için tuttugunu düşüneceksin yada kurtulmak için dala sarıldıgını bilmiyorum gün gelecek dikensiz dalları tutacaksın belki ama sakın unutma DİKENİ ELİNE BATAN DAL YÜREĞİNE SAPLANAN DİKENSİZ BİR DALDAN DAHA AZ ACI VERİR B.BİLGİN |