Yüreğime Doğduğun GünBen seni Yusuf yüzlüm diye sevdikçe Kuyularda kaldım diye vaveyla koparıyorsun Kaldırmıyorsun başını Görmüyorsun yukardan sızan ışığı -Kederin kederimdir- diyorum Tersten okuyup sitem sayıyorsun sözlerimi Öfke salıyorsun yüreğime Hep bülbül olup konmaz ki insan sevdiğinin dalına Hep aşk nağmeleri çalmaz ki Arada kötü sesler de çıkarıyor gönül sazım O zaman da Karga namını yapıştırıyorsun alnıma Bilmez misin ey can Mezar kazmayı bir kargadan öğrendi insan Yoksa son nefese dek Sırtında taşıyacaktı kardeşinin cesedini Kabil Say ki ben de kargayım Ustasıyım mezar kazmanın Bırak taşımayı sırtındaki kokmuş ölüleri Gömeyim sessizce toprağa İsrafil olup sur üfleme ruhuma Sen istedin diye kopmaz kıyamet Yerle bir olmaz gönlümdeki yerin Bak Halâ karışmadı mevsimler birbirine Halâ zemheri Güneş bugün de doğudan doğdu Yıllar önce Tam da bu zamanlar Dünyaya doğduğun gibi Yıllar önce Yine bu zamanlar Yüreğime doğduğun gibi Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN) |