HAYAT SAHNESİ.
Bu öyle bir oyun ki gülmekte var ağlamak da.
Önemli olan perde kapandıktan sonrası. Bir tiyatro sahnesi yaşadığımız hayat Hep komedi değildir, bazen dramdır oyun. Ne figüranlığı seç, ne de jönlükte dayat Ne seyirci kal ne de yönetmenliğe soyun. Ne kendini küçük gör ne de ver fazla pâye Hak ettiğini almak olmalı bence gâye Yüreğini gizleme, maske kuşanma tene Karakter oyuncusu olmak hepsinden evlâ Rolün bitinceye dek doğal olmayı dene Mütevazı insanın yardımcısıdır Mevlâ Kimseden replik alma, Hakk üzre olsun sözün Yalana tamah etme ki kirlenmesin özün. Finaldeki kostümün bir kaç metre beyaz bez Senin için son kulis iki metrelik mezar Bunu bil ne kul incit ne de bir karınca ez O bile böyle gitti, oysa kraldı Sezar Orada herkes eşit, yok fakiri zengini Hassas tartar terazi, bulur dengi dengini. Her oyuncu rolüne bir kundak ile başlar Ve oyunun sonunda böyle kapanır perde Sevenlerin ardından dökerken üzgün yaşlar Yanılıp şaşıp sakın deme "alkışım nerde?" Artı ve eksilerin bir defterde derilir Ödül veyahut cezâ, hakkın neyse verilir. Bu öyle bir sahne ki var an be an İzleyen Görülmedi sanmasın suçlarını gizleyen. 29ocakikibin12. . |