ÇOCUKLUK RÜZGARIMÇocukluğumun rüzgarı eserdi Göğsüme göğüme Dayımların harmanından Çoban Alı Dayım da Uykusunu almış olurdu Her gün yattığı yerinde o zaman Yengelerim de bitirmiş olurdu Süt sağımını hemen hemen Çocukluğumun rüzgarı eserdi Göğsüme göğsüme Dayımların harmanından Çoban Ali Dayımın Davarı önüne katmış Yaylıma götürürken Arkasından azık çıkınını yetiştirmek de Bana düşerdi çoğu zaman! Elinde taşımaz,beline bağlardı Birkaç yumuşak işkefeyle taze çökelek ve tereyağı dolu çıkınını Sanmayın, hepsini kendisi yerdi! Yarısı kardeş payı Kangal köpeklerindi. Sürü uzaklaştıkça kösemen koyunun çan sesi İkindi esintisine karışır, Bana ninni gibi gelirdi! |