İNCİNMESİNŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Abdurrahim Karakoç’u Rahmetle anıyorum.
Onun "İncitme" Şiirine nazire yazdım.. İncitme Gölgesinde otur amma Yaprak senden incinmesin. Temizlen de gir mezara Toprak senden incinmesin. Yollar uzun, yollar ince Yol kısalır aşk gelince Yat kurban ol İsmail’ce Bıçak senden incinmesin. Burdayım de ararlarsa Doğru söyle sorarlarsa Tabutuna sararlarsa Bayrak senden incinmesin. İl göçsün göçtüğün vakit Yol yansın geçtiğin vakit Suyundan içtiğin vakit Kaynak senden incinmesin. Toz konmasın sakın sana Hakkı geçer halkın sana Gücenmesin yakın sana Uzak senden incinmesin. Abdurrahim Karakoç
Sevdim, görmem suçlarını
Aşktan yaptım taçlarını Okşayayım saçlarını Eller senden incinmesin Koparma kalbimde gülü Ağlatma garip bülbülü Diken gibi koru gülü Güller senden incinmesin Rüzgâr bulutu götürsün Güneş yağmuru bitirsin Bırak kokunu getirsin Yeller senden incinmesin Ateş yaktım közlerinden İlham aldım gözlerinden Bal dökülsün sözlerinden Diller senden incinmesin Sensizken çatıktır kaşım Sensiz çatlar sabır taşım Yağmur olup aksın yaşım Seller senden incinmesin Yokluğu ağlatır beni Hayalimde beyaz teni Sıkı sıkı sarsın seni Kollar senden incinmesin Gözlerde birikince sel Bak gözüme bağrımı del Yavaş yavaş yürü de gel Yollar senden incinmesin Sevdam gövde sense bir dal Gir kalbime orada kal Arı alsın çiçekten bal Ballar senden incinmesin 29.01.2013 Avni Temiz |