HER CAN MUTLAK AŞK YAPAR
Dağa taşa aşk sordum, zirvesi yüksek yerdi
Sis bulutları sarmış, ayaz havayı gerdi Yüzümü buz yaladı, el ayaklarım dondu "Karlara inat" diyen, bir kardelen ses verdi. Dağ başında duruken, denize baktım engin Daha yakına baktım, ova yeşilden zengin Ormanlar, tarlalar var; bir de kıvrılan sular Tüten bacalar ile, dağ kalıyordu engin. Tabiatın ruhuydu, kıpırdayan her varlık Kimi renk zenginiydi, kimisi beyaz karlık Dama tünemiş kuşlar, bir av arar gibiydi Yorgun bakışlarıyla, diyordu, ne bu darlık. Kış kışlığını yapar, kuzuyu kurtlar kapar Çok sıkışan her canlı, tek yaradana tapar Bu işin baharı var, aşk için kaynar kanlar Doğanın kanunudur, her can mutlak aşk yapar. |