BENİM BABAM“Kul, içi dışına uymalı” derdi Kulağımdan gitmez sözü babamın, Yedi evlat için bir ömür verdi Bitmezdi yürekte közü babamın Çalışıyor seksen yıldan beridir Bir ah çekse dağı taşı eritir Yediği içtiği alın teridir Tatlıdır ekmeği tuzu babamın Kara saban ile tarla sürerdi Yufkanın içine soğan dürerdi Elinde orağı ekin dererdi Tarladaydı kışı yazı babamın Çobanlık ederdi dağda bayırda Bazen yamaçlarda bazen çayırda Dostlarıyla yarış etti hayırda Çevrede geçerdi nazı babamın Sözlerine sadık,yiğittir merttir Yufka yüreklidir ,müşfik, cömerttir. Yerinde mülayim, yerinde serttir. Bazen yel gibiydi hızı babamın Besmeleyle çıkar ya nasip derdi Her türlü çileye göğsünü gerdi Altı gelin aldı bir gelin verdi Zaten bir taneydi kızı babamın Kul Hakkı der ,içim yanar andıkça Yükseklere göçmen kuşlar kondukça Gurbet ellerinde günler döndükçe Gözümde tütüyor yüzü babamın |