ÖKSÜZ ŞİİRLERİM
Gül bahçesinde gülün dalında.
Ben şiirler yazmadan duramam. Şiirleri bıraktığım zaman ve an. Ben ölmüşüm demektir ey can. Almasam gülden ilhamlarımı. Burnuma gelmese gül kokusu. Gül dalına asarım bu bedenimi. Kırarım bizleri yazan bu kalemi. Onsuz geçen her anım zamanım. Acıya dair ne varsa yanar canım. Sol yanımda koca ateşle yanarım. Kalbimle bedenimi bir dala asarım. Gülüm olmadan öksüz yazılır şiirlerim. Yağmur gibi akar durmaz gözyaşlarım, Üzülürler gıpta ile bakan arkadaşlarım, Vasiyetimdir diye bu son şiiri yazdığım. İlhamsız kalan kalem kırılır. Derin derin bir mezar kazılır. Geride isimsiz bu şiirler kalır. Son şiir kalemin yazdığıyla kalır. kosarli47/mehmet emin dağ |