Düşlerim Dökülmeden Gel...
Gün her vakitte olduğu gibi
Yine rakı burcuna giriyor Benim içim acıyor Ne lezzeti var hayatın sensiz Nede kadehime dokunan Rakının bile keyif veremediğiyim Halbuki yüreğim patlamaya yüz tutmuş volkan Adın düşüme geldikçe Düşümden hiç düşmüyorki adın Anların Gün gülümseyerek giriyor rakı burcuna Ben öfkeleniyorum Benimle alay ediyor sanki Bulutların arasından Yok diyor Bulamazsın diyor " şerefine " Tokuşturacağın bir kadeh Çaresiz akıyorum kendime Üfleyişlerimle Karışık sızlayan düşlerimle Öyleya kendimin misafiri olmam gerekmiş Kendi kendimce Bu gecede öyle Kendi kendimin misafiri İkramımda koskoca sensizlik yine Arap saçı gibiyim Karma karışık Bakalım çivi çiviyi ne vakit sökecek Saçlarım çoktan döküldü Dişlerimde Düşlerim dökülmeden gel Bir akşam vakti Bir çay içimlikte olsa Recep Yeşil Ataköy... |