Kum Danesi
Yalın bir yalnızlıktı yaşanan
Her yanında uçsuz gök, bitimsiz yer Bir küçük kum tanesi misali Koca deniz kenarında kimsesiz. Sarsıldı gök, yer kaynamakta Ilgıt ılgıt esen rüzgar, koca bir fırtına Devindi yerinde küçük gövdesiyle insan Yerinde durmak ne mümkün, çınarları yerinden söken O koca bir güç ile baş etmek ne mümkün. Artık açtı ellerini yeri göğü Yaratan Rabbim diyerek Yüreğinden çıkan koca bir eldi kavrayan Sarsıldı narin bedeni, kendini bu sonsuz güç içine bırakıverdi. Evet burası arayış olan Hıra mağarası İçinden doğan birbir hikmetin bir halkası Tutun ey yalnızlık içinden gelen yolcu Yalnızlık dediğin kendine uzak olmak Hiç Rabbin yalnız komaz, komadı; Allah, hiçbir yarattığını unutmaz ki. (Ocak 2013 İstanbul) |