ONLAR UTANSIN.
Beni bende bitiren yıllar utansın.
Beni senden ayıran yollar utansın. Mutluluk dilemeyen diller utansın. Sevenleri ayıran kalpler utansın. Her kes kurmuş kendine mutlu bir dünya. Gönül gönüle yaşıyor renkli bir hülya. Benimkisi sadece garip bir ruya. Bunu bile bozan vicdan utansın. Seveni ayırmak için uzanan elden. Kıskançların yaşadığı bu garip yerden. Her pahasına söylenen yalancı dilden. Çekinmeden söyleyen yüzler utansın. Ferhat ALTUNAY |