sensizlik
Yokluğun hançer gibi saplanırken yüreğime
Sensizliğin verdiği acı ile kıvranırken her gece Ağlardım seni düşünüp sessizce Hayaller kurardım bir gün gelirsin diye Umut güllerim her gün solarken penceremde Yitirirken yaşama dair hayallerimi Kaybolmuşluğumda arıyorum şimdi seni Kaldıramam sensizliğin yükünü İnan ben alışamadım yokluğuna... |