FERAMUŞ EDİLMEZ ADIN
Kimler güldü, kimler gülecek,
Kadrin kim bildi, kim bilecek, Kimler gitti, kimler gidecek, Ardından müteveffa VEYSEL’İM. Al giyenler kara bağladı, Derdin yürekleri dağladı, Niceleri azgın ağladı Ardından müteveffa VEYSEL’İM. Boyun eğdi, o dimdik başlar, Seçilmez oldu, zardan kaşlar, HÂK’TA derlendi akan yaşlar, Ardından müteveffa VEYSEL’İM. Yeşilliğini sildi dağlar, Hurda oldu al-yeşil bağlar, Bitti yüreklerdeki yağlar, Ardından müteveffa VEYSEL’İM. CEMİL’İ pek üzdü memadın, Ebedi olacaktır yâdın, Unutulmaz yegâne adın, Ardından müteveffa VEYSEL’İM KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)-DURSUNBEY-1973 AH VEYSEL’İM’DEN |
güzel eserinizi gönülden kutluyor saygılar sunuyorum..