1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
4869
Okunma
Boynun bükmüş asılısın duvarda,
Fitilin kup kuru camın buharda,
Gazından zerre yok sen ahu zarda,
Sende yarınları görmüştük LAMBA.
Işık verdiklerin kimi kodaman,
Kimi mösyö oldu kimisi madam,
Kimi dalkavuk tur kimisi adam,
Seninle bugünü sezmiştik LAMBA.
Odalarımızda olurdun mehtap,
Sohbete doymazdı dost ile ahbap,
Dilden bal akardı muhabbet kebap,
Seninle can canı bulmuştuk LAMBA.
Yandığın zamanlar nur saçıyordu,
Seninle gülistan gül açıyordu,
Zifirde olanlar hep kaçıyordu,
Kılavuz istemez köy idin LAMBA.
Gazını alınca karnın doyardı,
Fitilin çarkınla bir hoş kayardı,
Işığın tavanı tek tek sayardı,
Çoban paşa oldu nurunla LAMBA.
BÂKİ der ışığın güneşti bize,
Mevkimiz hediyen, nur geldi yüze,
Emeğin çok büyük can verdin öze,
Bir zaman ne idin ne oldun LAMBA.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz