Yalnızlık-3Siz hiç dört duvarla konuştunuz mu, saatlerce Hasret kaldınız mı bir dost yüzüne, sesine Gecenin sessizliği çökerken Loş sokaklarda tek başına Ürkek ve yorgun yürüdünüz mü Kuytu köşelerde Ağladınız mı hıçkıra hıçkıra Bıktınız mı böyle yaşamaktan Ser sefil olmaktan Düşündünüz mü hiç Neden, diye Oysa Sadece istediğim Küçücük bir umuttu Çok muydu bu kadar mutluluk Harabe ruhuma bir can Bir yürek olsun Gülümsesin Konuşmasa da Nefesini duymak Sıcaklığını hissetmek Yeterdi bana Bel ki Unuturum çektiğim onca acıyı Yeniden hayata sarılır Avazım çıktığı kadar bağırırım Mutluyuuuum diye Ama olmadı, olmayacak da Şimdi ben yine sarıldım yalnızlığıma Üşüyor yüreğim, ellerim üşüyor Sıcacık bir dost yüzüne hasretken Umutlarım Yavaş, yavaş yok oluyor Kadere yükleyip suçu Susuyorum… 15.1.2013……..İsmihan Erdoğmuş |