YORDU BENİGüneşten günden uzak bir köşe arıyorum, Saklandıkça her defa bulanlar yordu beni… Sesimi duyurmadan kendime soruyorum, Selam vermez olaydım alanlar yordu beni… Şimdi bir dileğim var hayattan uzak hayat, Hatırımı sordukça zarar verdiniz heyhat! Ölümü arattınız yok ki başka izahat, Nice zorluklar aştım, yalanlar yordu beni… Bir daha adınızı “destur” deyip anarım, Cennet müjdeleseniz zannetmeyin kanarım, Hak-hukuk kıyametim, şu ân içten yanarım, Gidenler helâk etti kalanlar yordu beni… Kaidesiz kuralsız varsın olmasın aruz, Olup biteni yazdım olumsuzluğa maruz, Umurumda olmazdı dıştan gelen taarruz, Koynumda beslediğim yılanlar yordu beni… İzin verin susayım yazdığım son çağrımdır, Ezberleri bozduran yüreğimde ağrımdır, Dumana isyan eden! yanan benim bağrımdır, Yarın ne sunar bilmem, olanlar yordu beni… Ayser ÖZBAKIR |