Tırnaklarımın kanayacağını
Düşeceğimi bilmeden
Nihayet bilinmeyen aşkının duvarına tırmandım


Oysa bu gittiğim Yolun nereye gittiğini
Duvarın ardında beni nelerin beklediğini
Bilmeden..!!


Dayanmıştım sevdanın bastonuna
Aşağı bakmadan tırmanıyordum
Çünkü yüksekten korkuyordum
Hemde anlatamayacağım kadar


Korkularıma sarıla sarıla
Karıncanın gittiği kadar ilerleyebiliyordum
Tırmandıkça iki ışık beliriverdi semasında

En tepeye varınca
Işığın iki yıldız olduğunu gördüm


Işıl ışıl parlıyor,gözlerimi kamaştırıyordu
Birine senin adını koydum,diğerine benim

Artık ne zaman yolumu arasam onlara bakıyor
Gideceğim yere kadar kendime rehber ediyordum


Artık korkularımı unutmuş yürüyordum
Dağlar aşıp uçurumlar üstünden atlayarak

Yürüyordum,gök gürlüyor
Yollarıma yıldırımlar düşüyor
Koşuyordum tufanlar kopuyordu


Bir sesin yankılarını işitiyordum
’’Düştün gözlerimin kara sevdasına’’
Kavuşmamız yasak ,hadi dön geri
Daha fazla ilişmesin gözlerin gözlerime
Yaklaşmasın tenlerimiz birbirine

Görmüyor musun kara bulutları
Görmüyor musun kopan tufanları
Düşen yıldırımları,ağlayan gökyüzünü
Görmüyor musun

Ne olur dön geri
ölmek için henüz erken
Yaşamak için geç olmadan dön geri


Sev,seveceksen olsun
olsun uzaktan
Yaşamamı istiyorsan dön geri sevdiceğim
Dön geri...


Mehmet AKÜZÜM