Yanarken sinemde ateş-i vuslat
Arz denen yedi kat dar dedi bana.
Firaktan gayrısı ikbal-i isnat
Her türlü muamma ar dedi bana.

Gül diye sardığım batırır diken
Bülbülün belini niyazdır büken
Desem ki ’borcunu öder geciken’
Hayalin ateşten kor dedi bana.

Durduğum kıblenin güzergâhını
Aşk ile beslesem nazargâhını
Kalemim şaşarken çizergâhını
Hiç sorma izahı zor dedi bana.

Nerede başımı dayasam taşa
Günahkar edildim bin tövbe haşa!
Bilmeden borçlandım gökteki kuşa
Gözünün kirası var dedi bana.

Ne vicdan edenle yolum bitişti
Ne vuslat çağına ömrüm yetişti
Zavallı talihim böyle gelişti
Bu zulüm gönlüne yâr dedi bana.

Emr-i Hakk böyleyi yazmış dese de
Her fırsat buldukça vurmuş ise de
Elimi koynumda koymuş neyse de
Başına yağanlar kar dedi bana.

Küskünüm epeydir zalim feleğe
Bakmadı yazılan onca dileğe
Oysa ki benzerken yüzü meleğe
Bu kara toprağı sar dedi bana.


Yasemen Akyürek 2013 Ocak 12 Ankara



Değerli Kalem Sahibi Sadık Hocama Sonsuz Saygılarımla...

(ZOR DEDİ BANA).........NAZİRE.....

Her akşam şöyle bir bakıp batıya
Sakın ola değer verme kötüye
Haddini aşıp ta gitme öteye
Hele sen orada dur dedi bana

Dedi ki kimseye yok senin faydan
Sana da fayda yok paşadan beyden
Ok gibi sen artık çıkmışsın yaydan
Şu nefsin atını sür dedi bana

Geçen bunca zaman beni de yordu
Mevlâ’dan başka kimler ne verdi
Bak yaşın da artık kemale erdi
Artık gerçekleri gör dedi bana

Sevda denen duygu hep ah-ı zâr mı
Yapanın, yaptığı yanına kâr mı
Yanında bir şeyler götüren var mı
Hala görmedin mi, kör dedi bana

O kalubela’da Levh-i kalemle
Yazılmış kaderin ibret alemle
Bu karar kesindir değişmez hamle
Bilmediğin varsa sor dedi bana

Rüyamda bir nehir terse akıyor
Gördüğüm her insan ona bakıyor
Tek bir adam vardı ağaç dikiyor
Gel sen bu rüyayı yor dedi bana

Lüzumsuz Maddeyle olmasın işin
Hâk rızası için dökersin yaşın
İşte geldin gidiyorsun bir düşün
Helâlde olmalı ter dedi bana

SADIK DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ