Zor Dedi Bana...
Yanarken sinemde ateş-i vuslat
Arz denen yedi kat dar dedi bana. Firaktan gayrısı ikbal-i isnat Her türlü muamma ar dedi bana. Gül diye sardığım batırır diken Bülbülün belini niyazdır büken Desem ki ’borcunu öder geciken’ Hayalin ateşten kor dedi bana. Durduğum kıblenin güzergâhını Aşk ile beslesem nazargâhını Kalemim şaşarken çizergâhını Hiç sorma izahı zor dedi bana. Nerede başımı dayasam taşa Günahkar edildim bin tövbe haşa! Bilmeden borçlandım gökteki kuşa Gözünün kirası var dedi bana. Ne vicdan edenle yolum bitişti Ne vuslat çağına ömrüm yetişti Zavallı talihim böyle gelişti Bu zulüm gönlüne yâr dedi bana. Emr-i Hakk böyleyi yazmış dese de Her fırsat buldukça vurmuş ise de Elimi koynumda koymuş neyse de Başına yağanlar kar dedi bana. Küskünüm epeydir zalim feleğe Bakmadı yazılan onca dileğe Oysa ki benzerken yüzü meleğe Bu kara toprağı sar dedi bana. Yasemen Akyürek 2013 Ocak 12 Ankara Değerli Kalem Sahibi Sadık Hocama Sonsuz Saygılarımla... (ZOR DEDİ BANA).........NAZİRE..... Her akşam şöyle bir bakıp batıya Sakın ola değer verme kötüye Haddini aşıp ta gitme öteye Hele sen orada dur dedi bana Dedi ki kimseye yok senin faydan Sana da fayda yok paşadan beyden Ok gibi sen artık çıkmışsın yaydan Şu nefsin atını sür dedi bana Geçen bunca zaman beni de yordu Mevlâ’dan başka kimler ne verdi Bak yaşın da artık kemale erdi Artık gerçekleri gör dedi bana Sevda denen duygu hep ah-ı zâr mı Yapanın, yaptığı yanına kâr mı Yanında bir şeyler götüren var mı Hala görmedin mi, kör dedi bana O kalubela’da Levh-i kalemle Yazılmış kaderin ibret alemle Bu karar kesindir değişmez hamle Bilmediğin varsa sor dedi bana Rüyamda bir nehir terse akıyor Gördüğüm her insan ona bakıyor Tek bir adam vardı ağaç dikiyor Gel sen bu rüyayı yor dedi bana Lüzumsuz Maddeyle olmasın işin Hâk rızası için dökersin yaşın İşte geldin gidiyorsun bir düşün Helâlde olmalı ter dedi bana SADIK DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |