___T e r k e d i l i ş
Küçük harflerin asaletiyle yazdım aşkımızı sayfalarca
Aruz vezni hüzünleri sakladım eski zaman kelimeleri arasına Yumuşak bir örtü gibi sakladı gözyaşlarımı soğuk sis _ __ Son görgü tanığı Karşı sıradaki fırıncı oldu ikimizin Terkedişinin seherinde, Topuk seslerin duyulmamaya başladığında Sokakta sadece o ve ben vardık Henüz şehir uyanmamışken Şubat güneşi gibi ömürsüz kalırken ben Ve soğuk Ve yalan Unutabilir miyim ki kardaki ayak izlerimizi Ya da atmalı mıyım şimdi Sahilden topladığımız taşları Erkeğim ya kimselere yol da soramıyorum İçgüdüsel devri daimlerde Hep aynı çıkmazda kayboluyorum Elimdeki asılsız reçete yanlış teşhis sonucu Çare değil biliyorum . . Acıtsa da seni unutmak istemiyorum Fotoğraf: Dr.Mehmet Akın |