1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1368
Okunma
Rüzgarın geceyle seviştiği,
Buz gibi karanlıklar hüküm sürmekte.
Sensizliğin öfkesiyle gözlerim,
Alev alev sönmekte.
Dönencesiz kalmış bu aşkta
İklim kışa dönerken,
Ay, karanlık yüzünü göstermekte.
Zamana küsmüş ruhum
Geri sayımı izlemekte.
Ömrüm sensiz sanki
Daha hızlı tükenmekte
Kalbim ayaz kesiği
Dört başı mamur bir yalnızlığa
Ve yalnızca kendime mahkum kaldım.
Dönme!
Sensizliğe,
Yeni alışmaya başladım.
Fotoğraf: Dr.Mehmet AKIN
5.0
100% (3)
Cevap Yaz