ZÜLF- İ YÂR (Gülce/ Dönence)
YARIN tez gelir geçer kalacak Baki ASIL,
Gezinme kenarında şu korkunç derin YAR’IN. Şerli zaman içinde dersen; olayım DOĞRU, DOĞRU felâha çeker Fûrkan kulbuna ASIL... YARAR bir iş işlenmez nefse yüktür DEMESEN, Eller, diller her uzuv her an kafa, göz YARAR. Münkeri tanımazlar kimmiş derler NEKİR’E, NE KİRE bulanmışlar gör de haydi DEME SEN... DEM EDER iblise bak dokunma ha! KEYFE DER, Üç maymunları oyna gör, duy ama; DEME DER. Yakıtı insan olan harlı yanan ŞEY... TANDIR, ŞEYTANDIR dilsiz olan esfelede KEYF EDER(!) BE DELİ! Derler sana dokunma ZÜLF-İ YÂRE, Görünce hiç çekinme korkma! Bük, kır BED ELİ. Hak demek hürriyettir haksızlığa KIYAM ET, KIYAMET kopar asıl; değmezsen ZÜLF-İ YÂRE... |