NEY VE KAVAL
Bakışları ney üfleyen
Süzülmüş yürek sesi getirin bana Bilginin çalamadığı kaval neyime benim Yağmur mısralarım vardı Sarsılmaz sandığım umutlarım Ateşe düştü Kıt ve hız Bıkkınlığı doğurdunuz Kalkmışken sahneden tekrarların trajik komedisi Kanatlara yüktür anlamak Hani nerede savrulan sanışlarımız Anların hatırına zamandan düştük Ey gölgemsi karşılığı yok hayaller Madem denk değilsiniz yaşama Susun biraz Ne yapılır tadını yitirmişse istem Hele bir de benine söz geçiremeyenler var Vuranlar Haksız ve insafsızca Bilgi mağrur ve aciz Arayış mı bekleyiş. Peki nasıl bağ kurabilir Sonsuzlukla arayış. Çözülmüyor işte Sır var içselimizde tatminsizlik doğuran Bakışları ney üfleyen Süzülmüş yürek sesi getirin bana Bilginin çalamadığı kaval neyime benim |