YANDI YÜREKBu günlerde çok çok sakin, Elemli de sustu yürek, Belli bir derdi var lakin, Kaleme de küstü yürek. Sarmış onu gam ile nem, Hüzün vermiş içine dem, Sevdasına vurmuş ta gem, Namesini kesti yürek. Soldurdu o bahçe bağı, Name name içti ağı, Yağıyor kar tipi dağı, Poyrazından esti yürek. Gördüğüne bazen tapar, Ara sıra böyle yapar, Kapısını sonra kapar, Kızar böyle kasti yürek. Nasihat mı pek tutmuyor, Cihan dahi hiç yetmiyor, Derdi bir gün de bitmiyor, Yine kırdı testi yürek. Havva yım ben bu son sözüm, Doğruluktur benim özüm, Değişmez mi alın yazım, Farz sünneti bastı yürek... HAVVA KESKİN |