Adımı Divane koydular
Adımı Divane koydular
Bir nadan ömrümü pülüsker etti Adımı divane koydular benim Sinemdeki sızı günahkar etti Ölmeden derimi soydular benim Derde saldı ela gözlü nazanım Sevdasını sol yanıma yazanım Döküldü yaprağım geldi hazanım Yandığımı yeni duydular benim Ateş düştü gönül evim virane Ruhum serkeş gezer aklım divane Pervaneyim zaten sevda bahane Ömrümü üç güne saydılar benim Uzak düştü canan göremez oldum Elimi yüzüne süremez oldum Sual edip hatır soramaz oldum Önce satıp sonra caydılar beni Şeyranide olmaz artık heveste Deli gönül çırpınsada kafeste Mısralar canlanır verdiğim seste Ney sanıp içimi oydular benim.. Atilla Ertuğrul |