Düşüncemin kurtuluş patikası…_____________Senden evvelim hiç olmadı, _____________Karanlık bir evreydim sensiz, _____________Işıksız ve umuda yabancı… Ne zaman ki sen geldin, Ne zaman ki yüreğime değdin... Hatırladım eksikliğini, Çaresizliğini kalbimin… Çözülürken, zemheri ayazı ellerim, Ellerinin ateşinde... Her yorgunluğunda gecelerimin, sabahına güneşle dingin, Ve zengin bir umut, Sen doğuyordun gözlerimde… Mavi bir düştü, sana dair her hece, Pembe bir gizdi gülüşün, Bakışların nihayetsiz bilmece… İlmek ilmek sevgi hırkası, Düşüncemin kurtuluş patikası… … Koparttın bütün zincirlerimi, Kırdın ışığınla azgın karanlığımı, Şiir gibi, türkü gibi tenime düşen sesinde, Naçar kalmış sessizliğimi... Kızılderili, çinli ve zencileri, Seninle –sende- sevmeye başladım, Devamındayım şartsız sevmenin. Hibe ettim kalbimi, Bağışladım aşka, Maziden toplarken kırıntılarını ezik kalbimin… Ve _____________________Sevmek en asil duyguymuş, sende öğrendim... ___________yorgunkalem... |