Beni Sakın Sorma ANNE
Sorma
Beni sakın sorma anne Sensizliğin ağırlığını taşıdığım gecelerdeyim Körelmişim,yıkılmışım,tarumar olmuşum Anne diye bağrıma köz koymuş Yüreğimde yangınlar çıkarmışım Kar etmemiş Kendimi karanlığa vurmuş Küllerimi rüzgarda savurmuşum Toz kaldıran deli taylara dönmüş Koşmuşum ardından anne,koşmuşumda Yetişememişim... Beni sakın sorma anne Yokluğunda aklım yitirdim Ümitlerimle bağımı kopardım Hayallerimi seyyah ettim Umutlarımı sahili olmayan denizlere bıraktım Feryadımı görüyor,çığlıklarımı duyuyor musun anne Beni sakın sorma anne Sen gittin ya Düştüğümde kaldıranım olmadı Canım yandığında öpenim koklayanım kalmadı Feleğin tokatları durmadan kondu yanaklarıma Yıkıldım defalarca yıkıldımda Kimseler bakmadı yüzüme ANNE BAKMADI... Birgün diyorum birgün gelirsen Yitik bir ruh,parçalanmış bir hayat Karanlığa mahkum bir adam görmek istemiyorsan Kapımı çalıp beni görmeyi isteme Görürde ağlar,gözyaşlarınla sele karışırsın Bir ikinci gidişi kaldırmaz yüreğim Eğer birgün gelmeyi istersen Ya gitmeyi düşünme Yada beni sakın sorma ANNE SORMA..... yazan mehmet aküzüm ŞİİRDE GÜZEL SESİYLE BANA EŞLİK EDEN DEĞERLİ ABLAM SERPİL ÇELEBİ’YE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM |
bu harika şiire ben yorum yapamam
Ayrılamıyorum buradan
Gönlünüze saygı ve sevgiler:(