GELMEYE NİYET BİLE ETMEDİĞİN KIRIKLARIM VAR BENİM
Gelmeye niyet bile etmediğin
günlerim var benim dizlerimi çekerek oturmuşum düşüncelerime birbirlerine tezat, itiş kakış memleketim gibi karmakarışık beş-n bir-k lı kelimeleri kovalarken cümlelerim, anladım ki çözümsüz başlangıçlara dönen düşüncelerimin sonu yokmuş Gelmeye niyet bile etmediğin gecelerim var benim kat kat olsa da kar etmez üzerimdeki yorganlarım titreme nöbetlerinde sarılabildiğim bir tek kollarım yarım yamalak uykularım sığınağım ay-yıldızım, anladım ki bütün gecelerimi gaspeden yalnızlıklarımın sonu yokmuş Gelmeye niyet bile etmediğin hayallerim var benim öyle uzak değildi hiçbiri belki yarın belki sonrası için tam da böyle bir düşünce içinde düşürdüm hayallerimi tarifsiz bir şaşkınlıkta kaldım yazık ki toprakla içiçe, anladım ki geleceğe dair kurguladığım hayallerimin sonu yokmuş Gelmeye niyet bile etmediğin kırıklarım var benim kendimi boşveriyorum sadece eğiliyorum yüreğimi alıyorum yüreğini buluyorum içinde, işte ben hergün bu kırıklarla yaşıyorum ve bu sızılarla uyanıyorum, anladım ki ne kadar kırsa da hayatım umutlarımın sonu yokmuş ve anladım ki inadına düşünebiliyormuşum inadına sevebiliyormuşum merhaba memleketimden pencereme doğan güneş merhaba yeni umutlara doğan ikibin onüç merhaba yüreğime açan rengarenk çiçek... 06.01.2013.....Nagodka Fatma Öztürk Ataay Resim seçmemde yardımcı olan canım oğluma teşekkür ediyorum, seni seviyorum bitanem. |