Gözleri kara Leyla, saçları uzun Leyla Seni hiç unutamadı, hiç bu âşık budala Acaba duyar mısın etse ruhum vaveyla Bütün bu şiirlerim, ruhumun figânıdır
İran kızlarına çok, benziyordu suretin Meryem Ana misali tertemizdi siretin Velakin veda için var mıydı zaruretin Bütün bu şiirlerim, aşkın hezeyanıdır
Bu sevda bakî aşka birgün inkilab eder Deli sözünü bu kul, kendine lakab eder Mevla’nın cemâlini yüzüne nikab eder Bütün bu şiirlerim sevdanın destanıdır
Gel gör beni ey Leyla’m! Aşkından divaneyim Gece meyhanede mey, gündüz dergahta neyim Hiç durmadan sen üfle! Karşında ben döneyim BÜTÜN SON ŞİİRLERİM, gönlümün hazanıdır
S / ÂYE (18:17) 6 Ocak 2013 / Tepebaşı / Eskişehir Kelime: Vaveyla: feryad u figan Nikab: yüz örtüsü Cemal: güzellik Siret: iç güzellik, ahlak
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
EY LEYLA’M! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
EY LEYLA’M! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Leyla de sen..O duyar eminim.... Hem duysun diye değil ki yazdıklarımız...Biz hissettiklerimizi kendimiz için yazarız bilmez misin? Ne güzel ümit dolu bir şiirdi yeni ufuklara açılmış yolun...Başarılar.. Sevgilerle, dualar.. ESRA