emek verilmiş

hak ettiği değeri almış

kutlarım

saygılarımla

Bu şiir de !Hem Ruha,hem bedene hemde hayata dair her şey var.
Ellerin ve yüreğin dert görmesin kardeş.
Şiir kadar yazan yürekte güzel.

emeğine sağlık selamlarımla

Bu nasıl bir duygudur, yeryüzünde boğulmak,
Yükseklerde uçarken, birden bire yok olmak.

Anlatsam anlatamam, sussam işe yaramaz,
Galiba tek dermanım, bir abdestle bir namaz.

Gökyüzünde güneş var, ben yine üşüyorum,
Şaşırır eller bana, düz yolda düşüyorum.

Birşey arar gibiyim, bakışlar şaşkın öyle,
Nereye gider bu yol, nefsim bari sen söyle.

Yere düştüğün zaman, uzanan el beklersin,
Bazen de isyan eder, Rabbim neden ben dersin.

Üzülmekse kaderin, için ağlar, yüz güler,
Görenler halin bilmez, sana bakan göz güler.

Bu hayat uzun bir yol, yokuşta var, engelde,
Aldanma her güzele, dikenler var her gülde.

Sadece dikkat et sen, düşme asla tuzağa,
Bilmiyorsan yolunu, yürüme çok uzağa.

Okuyanlar soracak bu şiir neyin nesi,
Belki bir hayat dersi, belki gönlümün sesi...


VALLAHİ NE SESİ OLDUĞUNU BİLMİYORUM AMA TEK BİLDİĞİM MANİDAR VE ANLAM YÜKLÜYDÜ....YAZAN KALEME VE KELAMA SAĞLIK...

Manevi atmosferimize düşen güzel bir şiir okudum; yürekten kutluyorum.

Bu hayat uzun bir yol, yokuşta var, engelde,
Aldanma her güzele, dikenler var her gülde.

Yüreğinize sağlı çok güzel sözler.. Kutlarım.

ve ne güzel bir yürek sesiydi

çağlasın daim

tebrikler saygılar

Okuyanlar soracak bu şiir neyin nesi,
Belki bir hayat dersi, belki gönlümün sesi...

Soracağımı sanmam çünkü ben hep böyleyim
Belki bir yaşam şekli belki de bir gölgeyim............Meryem Maman (nene hatun)

Tebrikler biraz benden gibiydi şiir katılmak istedim tebriklerimle.

hayatın içinden akmış kutlar sevgiler sunarım...

Bu hayat uzun bir yol, yokuşta var, engelde,
Aldanma her güzele, dikenler var her gülde.

kutlarım kalemi...

Yere düştüğün zaman, uzanan el beklersin,
Bazen de isyan eder, Rabbim neden ben dersin.

Üzülmekse kaderin, için ağlar, yüz güler,
Görenler halin bilmez, sana bakan göz güler.


Evettt! ne kadar haklı güzel tesbitler ve birbirini mükemmel takip eden beyitler .tebrik ediyorum başarılarınız daim yeni yılınız kutlu olsun değerli dost yürek selam dua ile.

Yumuşak huylu atın çiftesi pek(yavuz) olur. ata sözü..
bu şiir gibi- göz attığım bir kaç beş şiirniz için- şiirleriniz bu yönlü.
ney sesini devamlı dinleğimizde de bu etkiyi yapıyor. o pamuk ipeksi ses bir vakit sonra çelik gibi granit gibi parçalıyor insanı.

müslümanların merhabası olan selamünaleykümü genelde kullanıyoruz.
fakat ağız alışkanlığı olmuş toplum kültürümüzün içine işlemiş.
selam'ı hakkıyla yaşayandan bu selam'ı aldığımızda sanki başka bir dünya, başka bir kültür ortamında buluyoruz kendimizi.

bu şiirden işte o bahsettiğim selam'ı alır gibi hissettim kendimi..

şiir mi.
hece şiiri dendiğinde genelde geçmişi tekrarlıyoruz. bu sadece sizde değil, kendimde de, internet ortamında şiirleri paylaşan bir çok hece şairinde de görüyorum.

benim kötü bir huyum belki de eksikliğim serbest şiir okumayı beceremiyorum.
çok nadir.
hece şiirlerinde de ilk iki mısra veya ilk kıta bana o selamı veriyorsa devamını okuyabiliyorum.

felsefi, tasavufi bildik kelimeler ile nazenin bir giriş..
ney sesi gibi bir kaç defa tekrarladığımız da ilk iki mısrayı haydi gidelim diyor şiir.

"Bu nasıl bir duygudur, yeryüzünde boğulmak,
Yükseklerde uçarken, birden bire yok olmak."

o saatten sonra zati soramıyorsun nereye gideceğiz diye.

ilk vardığımız konak kervansaray ise bize müminsel bir hakikati salık veriyor.

"Anlatsam anlatamam, sussam işe yaramaz,
Galiba tek dermanım, bir abdestle bir namaz."

bir müminin düşmesi veya geride kalması veya yolun hakkını verememesi değil mi biz müslümanları bir çok eleştiriyle yüz yüze getiren...

"müslümanım diyorsun ama neden....." vb sorular bizi kiliyor, sükut gökler gibi biniyor sırtımıza, gönlümüz daralıyor...

nasıl bir cevap vereceksin ki...

"Gökyüzünde güneş var, ben yine üşüyorum,
Şaşırır eller bana, düz yolda düşüyorum.

Birşey arar gibiyim, bakışlar şaşkın öyle,
Nereye gider bu yol, nefsim bari sen söyle."

sorgucu kesiliriz kendimize neden ben- ne biz-neden islami ümmet olarak bizler bu tür sorular ile sınanıyor ve akrebin kıskacında naçar çaresiz kalıyoruz..
günde kaç defa ayağımız sürçüyor sendeliyoruz, dilimiz sürçüyor hakkın sesine duyuramıyoruz, alnımız kararıyor hakikat nuruna ayna olamıyoruz. karamsarlığın ardı sıra bir isyan depremi içimizde

Yere düştüğün zaman, uzanan el beklersin,
Bazen de isyan eder, Rabbim neden ben dersin.

Üzülmekse kaderin, için ağlar, yüz güler,
Görenler halin bilmez, sana bakan göz güler.

her şaye rağmen diyorsun ki tebessüm etmek bile sadaka madem bu güzel sadakayı dağıtmaya devam etmeliyim. az sadaka çok belayı defeder hadisi şerifinin yol göstermesiyle..

yine de kim anlar ki bu hali...bu hale düşmeden... bakanlar o soruları soranlar sanki cevabımız yokmuş gibi güler bize. sanki bizi tuş etmişler gibi yiğit kesilirler başımıza...

imam-ı rabbani hazretleri kendisinden keramet bekleyen bir zata diyor ki:

"bu yükün altında yürüdüğümü görmüyor musun" diyor.

Bu hayat uzun bir yol, yokuşta var, engelde,
Aldanma her güzele, dikenler var her gülde.

ne diyelim değil mi?

adı oyun olan dünyanın her yolunda bir başka oyun çıkıyor karşımıza.
oyunu bilmeyenler için oyunda yenilmek, yendiğini zannettiğinde bile kaybetmek sonunda.

Sadece dikkat et sen, düşme asla tuzağa,
Bilmiyorsan yolunu, yürüme çok uzağa.

çok uzak ufuklardan bize seslenenler dışında bizim kimimiz var ki...
kaç tane önderimiz, şeyhimiz, liderimiz var hudutlardan bize seslenen.
kimimiz kulak tıkıyoruz, kimimiz duyuyoruz ama yürümeye korkuyoruz..
yolumuza o kadar çok kapan, tuzak kurulmuş ki... cesaret edemiyoruz...
cesareti olanlara imreniyoruz ama kendimizde o cesareti bulamıyoruz çoğu...
sadece hudutlardan gelen sesleri anladığımız söylüyoruz ama sese sesle karşılık verip tamam geliyorum diye net bir cevap veremiyoruz

Okuyanlar soracak bu şiir neyin nesi,
Belki bir hayat dersi, belki gönlümün sesi...

gönlünüzün sesi gönlümüzde yankılandı kendimizde efendim...

gün şiiri vesilesiyle sizin şiirlerinizle de tanışmak bahtiyar eyledi bizi.
vesile olanlardan Allah razı olsun.
aleyna ve aleyküm selam.

en kalbi saygılarımızla
Allah'a emanet olun.

Sanırım bilinen ama bir türlü uygulanmayan bir hayat dersi..Güzeldi.

Bu kadar akıcı, bu kadar güzel bir şiir. Muhteşemdi. Yüreğine sağlık. Seçkiyi fazlasıyla hak ediyor. En güzel beyitlerini seçmek istedim ama karar veremedim. Her beyti bir başka güzel. En iyisi hepsini kopyalamak. Ayakta alkışlıyorum...

Bu nasıl bir duygudur, yeryüzünde boğulmak,
Yükseklerde uçarken, birden bire yok olmak.

Anlatsam anlatamam, sussam işe yaramaz,
Galiba tek dermanım, bir abdestle bir namaz.

Gökyüzünde güneş var, ben yine üşüyorum,
Şaşırır eller bana, düz yolda düşüyorum.

Birşey arar gibiyim, bakışlar şaşkın öyle,
Nereye gider bu yol, nefsim bari sen söyle.

Yere düştüğün zaman, uzanan el beklersin,
Bazen de isyan eder, Rabbim neden ben dersin.

Üzülmekse kaderin, için ağlar, yüz güler,
Görenler halin bilmez, sana bakan göz güler.

Bu hayat uzun bir yol, yokuşta var, engelde,
Aldanma her güzele, dikenler var her gülde.

Sadece dikkat et sen, düşme asla tuzağa,
Bilmiyorsan yolunu, yürüme çok uzağa.

Okuyanlar soracak bu şiir neyin nesi,
Belki bir hayat dersi, belki gönlümün sesi...

Beyitlerin birbiriyle uyumu güzeldi.

tebrikler şair...

tebrikler,çağlayan yüreğinize'kurdela hayırlı olsun...

güzeldi
kutlarım kalemi
hasbihal belki de kalemle

selam ile

yüreğine sağlık güzel beyitler di kardeşim kutladım şiirinizi tberikler