Hayat garipHayat ne gariptir olur ki yaşamakta Acılarında ,sevdalarında ,kazıklarında Bilinmeyen zaman ,olmadık mekanda Bir başına tek tabanca yaşarsın yanlızca Yüzún asık ,dudağında buruk bir tebessüm Kalbin paramparça ,hayel kırıklıkların Düşüncelerde yıllar dertli yorgunlukların Gözünden okunan şaşkın bakışların Titreyen bir ses tedirgin ve endişeli Gırtlaklanırcasına çıkan bir söz .vay be ! Ne garip bir hayat,ne garip bir dünya Beklenmedik rollere hazırlanmış sahne Aklına gelen cevaplar için bilmece Ne süprizli bir hayat , insan garibce Yaşamakmış yaşandı,bitirecekmiş bitti Karma karışık duygular selinde Çağlayıp coşmuş şelaleler öfkesinde Birde baş başa kalınca kendin ile Sorgular başlar içinde yorumsuz Işte kahrolası o anı ! yaşama anlamsız . Ölüm bir nefes kadar sıcak ve yakın Yanlızlık can yoldaşın karanlıkta sıradaşın Gömülüp giderken derin dönülmez anilara Ísyan ederken aptalca pişmanlıklara Cama vuran bir yagmur damlası Eski duvarından sızan cılız günışığı Beklenmedik bir ses sana seslenen Uyandırır yılların kirlenmiş uykusundan Döndür yüzünü umut sizar gündoğuşundan Pırıl pıŕıl bakar gözlerin ışığından Sıyırır atar gamı kederi sırtından Aynı söz dökülür saskınca dudaklarindan Beklenmedik heyecanlarda.. vay bee.! Ne garip bir hayat insan ruhu garibce O an anlarsin ki nefes aldığın sürece Yaşandı yaşanmaz denen ne varsa gebe |