Adını Yazdım Bilesin

Saçım sakalımla karışmıştı
Zerre aklanmayan saçım kalmamıştı,
Kapılar yüzüme kapanmışcasına,
İçeri girilmez yazıyordu adeta.
Tandır da tüten ekmek kokusu burnumda,
Ellerim nasırlı ve sertti,
Gönlüm sevmeye,sevilmeye yabancıydı,
Yüzümde parmak,parmak çizgiler belirmişti,
Yorgun ve bitkindim.
Yerden aldığım taşı suya fırlatıyordum,
Koyun,kuzu sesleri arasında kayboluyordum,
Tenim simsiyah bıçak kesmişti,
Soğuktan olsa gerek.
Çoban kavalı kulaklarımı çınlatıyordu,
Yüreğim sızlıyordu,
Ayağımda siyah bir putin boyasız ,
Makyajdan yoksun çirkine benziyordu,
Alnım açıktı.
Bıyıklarım dudaklarımı örtüyordu,
Üşümesin diye başak misali,
Pantolonumun arka cebinde tarak,
Ceketin iç tarafında yuvarlak aynam,
Çekmiştim aynı anda ikisinide yerinden,
Her biri bir elimde ağlamaktan bunalmıştım,
Gözlerim küçülmüş ve morarmıştı silmekten,
Derbedere benzerdi halim.
Kuma adını yazıp yazıp siliyordum,
Bir başıma değildim hep seninleydim bilesin
Her anımdaydın bilesin...

Nizamettin ERGÜL...




Çok güzel anlatımdı severek haz alarak okudum.........
Yüreğine kalemine sağlık yürek sesin hiç susmasın.......
Saygılar selamlar...........

ne güzel hisedebilmek dost kutlar sevgiler sunarım...

Çok güzel bir şiir, tebrik ederim. Çok beğendim, keyifle okudum.