HÜZÜN
yine mi hüzün deme sevdiğim
sensizlik d/okuyorum her şiirde ruhum bedenden ayrılıyor sana yol alıyorum her gece kırmıştım kalemini yazmayacaktım asla senli şiirler bak yine geldim sessiz çağrılarına kapatamadım yüreğimi yokluğunla vurma gönlüme bir daha küsüyorum kaleme kağıda sil at hüzünlerimi aşkınla sarıl üşüyen ruhuma vakit az durma... |