MUHANNET.!
Kendimi unuttum kurban olduğum,
Beni benden ettin hal bırakmadın. Sevdasından eridiğim solduğum, Sarartın benzimi al bırakmadın.! Nasıl anlatayım arzu halimi, Lâl eyledin kelamımı dilimi. Önce boynum büktün sonra belimi, Yürümeye dizde fer bırakmadın.! Hayaline bekçi göz bebeklerim, Düş/ünün başında nöbet beklerim. Gece ayaz üşüyor iliklerim, Gittinde sürmeğe iz bırakmadın.! Gündüzün yitirdim gece ararım, Gökte yıldızlardan adres sorarım. Bir yidızdan diğerine koşarım, Çalmadık bir kapı kol bırakmadın.! TİRYAKİ yol oldu yollarsa hasret, Ne mekânı belli ne sıla gurbet. İnsafın vicdanın yokmu "muhannet", Saçda ak düşmemiş tel bırakmadın..! 03 Aralık 2013 |
kaleminiz varolsun
saygılarımla
zaralıcan