A ÇİÇEK
Hasretin sessizliğinde
Ney’e sinmiş sevginin Derin anlamsal duygusunu Kemandan dinledim hayaline sarılarak. Sonra, Bir güzelleşti ki bakışların Özdeyiş türkülerini sürdüğümde gözlerine Yüreğin kabarık duysun diye Hırsız gibi dokundum parmaklarına Saçlarını, Ölümüne yeminli bir çift kumrunun, Hevesli ve inançlı kanat çırpışından, Avuçlarıma inmiş serinlikle okşadım. Sen ki havanın ve zamanın iliği, Başka adresi yok ki yaşamanın Her uyandığımda doğan sensin A Çiçegim,yaz baharım Söz ne ki söyleyeyim Seni nasıl sevdiğimi Ben bilirim, A Çiçeği yalnız ben gördüm Mevlana,Yunus işlemeli Cenap’ın yürek teri. Görebilseydim Da Vinci’yi, Yaparmıydı Mona Lisa’yı Mikelanj mahrum kaldı A Çiçek,yaz bahar tasavvur’u. |